«ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ Π Α Ϊ Σ Ι Ο Υ
Με την υπομονή θα κατακτήσουμε τον ουρανό. Γιατί χωρίς υπομονή καμία αρετή δεν μπορεί να ζήσει. Είναι το σύμπλεγμα όλων των αρετών. Ο Κύριος δύο φορές απαριθμώντας τις ποικίλες θλίψεις, δυσκολίες και δοκιμασίες πού θα συναντούσαν οι μαθητές Του συνεπλήρωσε : «Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Ματθ. 10, 22 και 24, 13).Όλοι οι άγιοι πέρασαν απ΄ αυτή τη ζωή στην άλλη με την υπομονή. Υπομονή στο μαρτύριο. Υπομονή στους διωγμούς. Υπομονή στην αναχώρηση και την άσκηση. Υπομονή μέσα στον κόσμο. Είναι η αρετή εκείνη με την οποία κατά ένα τρόπο μυστικό παίρνει κανείς μέρος στο μαρτύριο σ΄ οποιαδήποτε εποχή και με οποιεσδήποτε συνθήκες ζει.
Η χριστιανική μας ζωή είναι ζωή υπομονής. Και πρέπει να εξακολουθήσει ως τέτοια μέχρι τέλους. Δεν μπορεί να νοηθεί χριστιανική ζωή με συχνές διακοπές και διαλείψεις στην υπομονή. «Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται». Μας εμβάλλει πολύ φόβο. Και μια στιγμή αν παύσουμε να εφαρμόζουμε με υπομονή το θέλημα του Θεού, υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε την ψυχή μας. Προσοχή στην ανυπομονησία μας και την αποθάρρυνση. Είναι δυνατό να αποσύρει ο Χριστός τη χάρη Του και να μας στοιχίσει τη σωτηρία. Η παρούσα ζωή είναι για τον καθένα μας «επτά ημέραι» και πρέπει με υπομονή να φθάσουμε ως το τελευταίο λεπτό της τελευταίας ημέρας εφαρμόζοντας το θέλημα του Κυρίου «ημέραν και νύκτα». Έτσι θα κατακτήσουμε τον ουρανό!
